Poulet rôti (L'Agent 212, #18)

Cédric Tome 16

Hoe zeg je dat...? Als Cédric nu eens eindelijk helemaal alleen zou

 kunnen zijn met Chen. Als hij haar nu eens in alle rust zou kunnen

 vertellen wat hij voor haar voelt. Dat kippenvelgevoel. Maar wat wil

 je? Zijn ouders zijn voortdurend aan het kibbelen, opa is een koppige

 oude stinkerd die Cédric de hele tijd voor de gek houdt en op de

 vriendjes op school hoeft de jongen ook al niet te rekenen. Dus weet

 hij eigenlijk niet hoe hij zijn probleem moet oplossen... Maar daar

 kunnen zijn steeds talrijker wordende fans alleen maar blij om zijn

 want Cédrics grote en kleine zorgen staan altijd garant voor

 hilarische grappen.

Eindelijk alleen!

Rondouillard, naïf et sympathique, l'Agent 212 est la cible de tous les ennuis et de toutes les mésaventures auxquels un agent de police peut se trouver exposé. Délinquants, conducteurs imprudents ou suicidaires obstinés se succèdent, pour la plus grande joie des lecteurs et de ses auteurs, Kox et Cauvin.

Ronde de Nuit (L'Agent 212 #6)

Cedric : Blagues A Part. Tome 2

Flic... Aïe ! (L'Agent 212 #16)

Perles rares

Que seraient les malades sans leurs médecins ? Toujours dévoués, on pourrait croire qu'ils sont là pour vous remettre sur pied... Mais quand on lit "Les Femmes en Blanc", on découvre une tout autre réalité : ces docteurs sont souvent peu fiables, menteurs, tricheurs et parfois même tellement distraits qu'ils pourraient vous amputer quand vous êtes entré pour un ongle incarné...

Les Femmes en Blanc Tome 22

Natúúrlijk was het een goed idee van de juf om een betoging voor de

 vrede te organiseren. Kon Cédric het helpen dat meester Olivier

 bordjes uitdeelde met zulke idiote slogans? Het was ook niet zijn

 schuld dat Nico-de-klier werd uitgekozen om die toespraak voor te

 lezen. En het klopt dat de betoging uiteindelijk werd afgelast omdat

 er flink gevochten werd, maar daar had Cédric ook niks mee te maken.

 Oké, hij maakte een paar gemene opmerkingen over de organisatie, maar

 daarom draagt hij niet de verantwoordelijkheid voor alles wat er

 misgelopen is. En toch: onze charmante, maar koppige en soms

 opvliegende jonge vriend verstaat als geen ander de kunst om van het

 leven een (kleine) hel te maken en iedereen tegen elkaar in het

 harnas te jagen. Tot groot genoegen van zijn opa, die Cédrics trotse

 vertrouweling, en ook wel een beetje zijn medeplichtige is...

Poulet rôti (L'Agent 212, #18)

Plus de livres de Raoul Cauvin

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques