Les Immatériaux, Volume 1 : Epreuves d'écriture

"Why Philosophize?" is a series of lectures given by Jean-Francois Lyotard to students at the Sorbonne embarking on their university studies. The circumstances obliged him to be both clear and concise: at the same time, his lectures offer a profound and far-reaching meditation on how essential it is to philosophize in a world where philosophy often seems irrelevant, outdated, or inconclusive. Lyotard begins by drawing on Plato, Proust and Lacan to show that philosophy is a never-ending desire - for wisdom, for the 'other'. In the second lecture he draws on Heraclitus and Hegel to explore the close relation between philosophy and history: the same restlessness, the same longing for a precarious unity, drives both. In his third lecture, Lyotard examines how philosophy is a form of utterance, both communicative and indirect. Finally, he turns to Marx, exploring the extent to which philosophy can be a transformative action within the world. These wonderfully accessible lectures by one of the most influential philosophers of the last 50 years will attract a wide readership, since, as Lyotard says, 'How can one not philosophize?' They are also an excellent introduction to Lyotard's mature thought, with its emphasis on the need for philosophy to bear witness, however obliquely, to a recalcitrant reality.

Pourquoi philosopher ?

Ce recueil est constitué de sept écrits rassemblés dans le contextes de la "philosophie de l'art" que Jean-François Lyotard a construite dans les années quatre-vingt, à l'époque du Différend (1983) et du "tournant kantien" aboutissant aux Leçons sur l'Analytique du sublime (1992). Les textes focalisent sur trois artistes d'une orientation esthétique bien divergente : le dessinateur coloriste Valério Adami, le conceptualisateur-métaphysicien Shsaku Arakawa, le pragmaticien de l'invisible Daniel Buren. Ces trois protagonistes on en commun de montrer que l'intérêt artistique n'est pas dans la simple dénotation d'un référentiel, mais dans les connotations de nuances matérielles, les saveurs, les tons, en un mot : le visuel, à peine dévoilé dans l'anamnèse guidant le visible et provoquant l'inquiétude essentielle de 'l'expérience esthétique. Que peindre ? : ni la réalité ou un "monde" mi une riche subjectivité ni même mes fantasmes du rêve ou les idéaux de l'être-ensemble, mais l'acte de peindre lui-même, et au-delà de la performance du peintre, la présence des matières, qui de toute évidence, est blank, selon un mot d'Arakawa, insaisissable.

Que peindre ? Adami, Arakawa, Buren

This translation of Lyotard's first book, La Phenomenologie, supplies an important link to Lyotard's more recent works. Phenomenology presents a commentary on the phenomenological movement. From the dual perspectives of a work on, and of, phenomenology, Lyotard's text profiles the different aspects of phenomenology, focusing particularly on the writings of Hegel, Husserl, Merleau-Ponty, and Tran Duc Thao. Phenomenology marks a particular episode in Lyotard's reflections on the "philosophical project" and is emblematic of his critical reflections on philosophy's involvements in routine, daily commitments. Like Merleau-Ponty, in this work Lyotard eliminates philosophy as a "separate existence." Beyond offering an account of certain phenomenological themes, Lyotard's commentary explicates phenomenology's relevance to psychology, sociology, and history.

La phénoménologie

Le différend (Collection "Critique")

A major figure in the contemporary critical world, Jean-Francois Lyotard originally introduced the term 'postmodern' into current discussions of philosophy. The Postmodern Explained is an engaging collection of letters addressed to young philosophers, including the actual children of some of Lyotard's colleagues, that inform the trajectory of his thinking in the period before The Postmodern Condition through The Differend.

La postmoderne expliqué aux enfants

Semiyotikten cinsel politikaya, edebiyat kuramından ekonomiye Nietzsche, Freud, Marx, Sade, Lacan, Bataille, Deleuze, Klossowski ve daha birçok düşünürle birlikte felsefenin dehlizlerine uzanan çetrefilli, sarsıcı ve aydınlatıcı bir gezinti.Libidinal Ekonomi, Fransız filozof Jean-François Lyotard’ın tartışmasız en önemli eseri...Çağdaşı birçok Fransız düşünür gibi felsefeye Husserl'in fenomenolojisi üzerinekaleme aldığı tanıtım kitabıyla başlayan Lyotard, "postmodern" kavramını felsefede kullanan ilk kişidir. Çağımızın Hegel diyalektiğinin verileriyle uyuşamayacağı saptamasından yola çıkarak, günümüzün modernlik çabalarını aşmaya çalışmış, bu arada moda haline geldikten sonra da asıl amacının "modernliği" yeniden yazmak olduğunu belirtmiş, bu aşamada ciddi felsefe okumalarıyla birtakım yeniliklere, yorumlara açılmıştır.Bu incelemede bir yandan Marx ile Freud'un arasına girerek daha önce Frankfurt okulunun yaptığı gibi ikisini birarada okuyor, onların başarısız olduğu noktalarda ikisini de alttan alta Lacan psikanaliziyle, Benveniste dilbilimiyle, Fransız düşünürlere özgü Marx okumalarıyla zenginleştiriyor. Bu heyecan verici serüvende okur Klossowski'nin romanlarından, Eski Yunan ekonomisine kadar birçok yere uğruyor. Serüvenin sonunda karar okura kalıyor.“Tekrar edelim, tekrar edelim, Marx'ın eleştirisini, yani teorisinin teorisini yapmayacağız: O zaman teorik olanda kalırdık. Hayır, hangi yoğunlukların teorik göstergelerde, hangi duyguların ciddi söylemde yer aldığını göstermek gerekli; Marx'tan duygularını çalmalıyız. Onun gücü söyleminin iktidarından ileri gelmez, hatta onunla ters orantılı bile değildir çünkü eğer böyle olsaydı konum olarak bu diyalektikle aynı kapıya çıkardı; hayır onun gücü burada ya da orada, akıl yürütmenin tutarlılığından bağımsız bir şekilde kimi zaman unutulmuş bir ayrıntıda, kimi zaman iyice eklemlenmiş ve köklenmiş katı bir kavramsal aygıtın tam ortasında -ama elbette her zaman akılcı göstergelerde- patlak verir. Bir Marx eleştirisi (daha önce yüz bin kere yapılmış olması bir yana) ne olabilirdi ki?”

Libidinal Ekonomi

Prié d'exposer sa position en « théorie critique », Jean-François Lyotard raconte à ses amis du Critical Theory Institute de l'Université d'Irvine, Californie, pourquoi et comment il n'en a pas. 
Cheminements entre littérature, esthétique, éthique et politique pendant quelque cinquante ans. Une ébauche et une esquive de biographie intellectuelle en style « direct libre ».

Pérégrinations

J.L.T. vient trouver J.F.L, qui a vingt-cinq ans de plus que lui et a fait des livres, et lui dit : vos
derniers livres rendent toute discussion et même communication impossible, il n'y a que pulsions,
la condition d'aujourd'hui serait la jungle, le lien social a craqué. Or vous avez été un politique, moi
aussi, est-ce donc qu'en vous retirant des affaires vous renoncez à vous soucier du juste et de
l'injuste ? Discutons.
Ils discutent pendant plusieurs journées, ils vont et viennent dans les jeux de langage, en disent
l'incommensurabilité, se demandent comment l'idée de justice peut s'y mêler sans s'y perdre. Le
livre est l'enregistrement de ces conversations.
Vingt-sept ans après la parution initiale de ce recueil, ces textes n'ont pas perdu de leur actualité.
Cette nouvelle édition est enrichie d'une préface inédite de Jean-Loup Thébaud.

Les Immatériaux, Volume 1 : Epreuves d'écriture

Plus de livres de Jean-Francois Lyotard

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques