Le cinématographe selon Gérard Blain

Homme secret, cinéaste exigeant, Michael Haneke se révèle de manière étonnante dans ce livre, le premier en français qui lui est consacré.
Fruit d'une soixantaine d'heures d'entretiens entre Vienne et Paris, cet ouvrage, illustré de 136 photos rares ou inédites, permet au réalisateur de Funny Games et du Ruban blanc d'exprimer sa conception du septième art et sa perception du monde contemporain.
Face à Michel Cieutat et Philippe Rouyer, deux critiques de la revue Positif, Michael Haneke revient sur ses années de jeunesse et ses mises en scène au théâtre avant d'évoquer, film par film, son travail à la télévision et au cinéma, de ses débuts en 1974 à son dernier film sorti en 2017, Happy End.
Au gré d'échanges libres et passionnés, se dégage l'image d'un créateur singulier, perfectionniste et plein d'humour, qui compte parmi les grands humanistes de notre temps.

Haneke par Haneke

Peter Greenaway parle peu de son œuvre. Il écrit encore plus rarement sur sa production. Ce livre constitue donc un ouvrage de référence pour tous ceux qui s’intéressent à cet artiste hors normes. Il ne s’agit pas d’écrits rédigés dans la solitude d’un cabinet de travail, mais de conversations, de débats, de séminaires, d’analyses : autant de moments où se décompose, pour se recomposer, la richesse d’une œuvre multiforme, nourrie du mouvement perpétuel d’une pensée activée par une insatiable curiosité

Le Grand Atelier de Peter Greenaway

Martin Scorsese

Contrairement à la plupart de ses contemporains, Oliver Stone n'a pas appris la vie au cinéma. En 1967, à dix-neuf ans, il s'engage pour aller combattre au Viêt-nam. Les horreurs qu'il y découvre lui font prendre conscience d'avoir été trompé : par sa famille conservatrice, par la propagande anticommuniste de la guerre froide, et par toutes les illusions du rêve américain. Impatient de témoigner par le cinéma, qu'il étudie à l'université de New York, il écrit des scénarios pour les autres (Midnight Express, Scarface. L'Année du dragon), puis réalise lui-même des films où il s'attache à dénoncer les travers de l'Amérique. Il s'en prend successivement à la guerre impérialiste (Salvador, Platoon, Né un 4 juillet, Entre ciel et terre), au cynisme financier (Wa1l Street), au fascisme latent (Talk Radio), à la répression idéologique (Les Doors), à la violence omniprésente (JFK, Tueurs-nés), à la paranoïa nationaliste (Nixon), dans des oeuvres où la critique acérée se teinte d'un idéalisme à la Capra. Par leur implication, leur volonté de dire avant de distraire, ces films, écrits et produits en toute indépendance aux marges de Hollywood, vont à contre-courant des tendances dominantes. D'où leur impact dérangeant et l'intérêt persistant qu'ils suscitent à travers le monde.

Oliver Stone

Homme secret, cinéaste exigeant, Michael Haneke se révèle de manière étonnante dans ce livre, le premier en français qui lui est consacré. Fruit d'une soixantaine d'heures d'entretiens entre Vienne et Paris, cet ouvrage, illustré de 136 photos rares ou inédites, permet au réalisateur de Funny Games et du Ruban blanc d'exprimer sa conception du septième art et sa perception du monde contemporain. Face à Michel Cieutat et Philippe Rouyer, deux critiques de la revue Positif, Michael Haneke revient sur ses années de jeunesse et ses mises en scène au théâtre avant d'évoquer, film par film, son travail à la télévision et au cinéma, de ses débuts en 1974 à son dernier film sorti en 2017, Happy End. Au gré d'échanges libres et passionnés, se dégage l'image d'un créateur singulier, perfectionniste et plein d'humour, qui compte parmi les grands humanistes de notre temps.

Frank Capra

چرا جان وین، چارلی چاپلین یا آلن لد در پایان فیلمهایشان تک و تنها با پای پیاده، سوار بر اسب یا ماشین، درمسیری خاکی یا جاده‌ای بیابانی جانب افق را می‌گیرند؟ چرا از دهه ۱۹۵۰ به این سو، زن‌های موطلایی در فیلم‌های هالیوود، تقریبن همیشه نقش مثبت دارند، درحالی که زن های مو مشکی، به ایفای نقش‌های منفی متمایلند؟ چرا زوج های سینمایی بر فراز تپه‌ها یکدیگر را در آغوش می‌گیرند؟ یا چرا حتا در پایان دهه ۱۹۶۰، کری گرانت و دبورا کار (رابطه‌ی به یادماندنی) در نوک یک آسمان خراش به هم وعده دیدار می‌دهند؟ چرا شخصیت مثبت بن‌هور که یهودی هم هست، چارلتون هستون، با لهجه آمریکایی صحبت می‌کند در حالی که شخصیت منفی فیلم که رمی است، استیون بوید، با لهجه‌ای خود را بیان می‌کند که رنگ و بوی انگلیسی دارد؟ چگونه است که جیمز دین بعد از فصل معروف مسابقه‌ی اتوموبیلرانی یاغی بی‌هدف با کوری آلن، وقتی به منزل برگشته است، یک شیشه شیر در دست دارد، از آن می‌نوشد و بر چهره‌اش می‌ریزد و سرانجام به شکل یک جنین، روی کاناپه خانوادگی دراز می‌کشد؟برگرفته از سایت گردباداگر دنبال جواب به این سوال‌ها هستید باید کتاب رویای امریکایی نوشته‌ی میشل سیوتا نویسنده مجله پوزیتیف را بخوانید. سیوتا در این کتاب با تحقیقی مفصل و منحصر بفرد تلاش کرده که انبوهی از درون مایه‌های اساسی سینمای آمریکا را مورد بررسی قرار دهد و با خواندن کتاب متوجه خواهید شد که چقدر این کار عالمانه و درست انجام شده است. در مقدمه کتاب آمده رویای آمریکایی کتابی است که همیشه دوست داشتیم در جوانی بخوانیم تا به شیوه‌ای رساتر، عشق خودمان را به سینمای آمریکا توجیه کنیم و فریاد بکشیم. نسخه‌ی ترجمه شده کتاب با مقدمه‌یی از مترجم شروع می‌شود، می‌گوید چقدر سینما را دوست داشته و چقدر دنبال این بوده که چنین کتابی پیدا کند که سینما را برایش رمز‌گشایی کند و رسیده به میشل سیوتا. بعد هم از مشکلات ترجمه و آدم‌هایی گفته که کمک‌ش کرده‌اند. سپس مقدمه‌ی نویسنده می‌آید، که کلیت کتاب را به شکلی جذاب توضیح می‌دهد، روش کار کتاب را بیان می‌کند. تیترهایی که هر کدام فشرده توضیح داده می‌شوند و مثال‌هایی در توضیح هر اثر آورده می‌شود. در مقدمه‌ی نویسنده آمده که کتاب چهار مجلد است،‌ اولین کتاب حاظر در بررسی درون‌مایه‌های مثبت و اساسی ایدئولو‌ژی سینمایی آمریکایی است. کتاب دوم اختصاص پیدا کرده به اشتباهاتی که طبق نظر این نوع سینما، انسان آمریکایی را از دست‌یابی به رویاها و آرزو‌هایش باز می‌دارد. کتاب سوم نگاه مولف است به درون‌مایه‌های نسبی و دوگانگی موجود در ایدئولوژی آمریکایی و آخرین جلد، مروری است بر جنبه‌های متنوع روحانی این ایدئولوژی که اساس و پایه‌ی فرهنگ این سرزمین را ساخته است. رویای آمریکایی از دیدگاه یک فرانسوی‌زبان، به بازسازی سرزمینی با فرهنگ و تاریخی نو می‌پردازد که بر پایه‌ی امید به خوشبختی جاویدان ساخته شده است. آقای سیوتا فرهنگ این سرزمین را از هم باز می‌کند و از طریق سینما به عمق آن نفوذ می‌کند.

Le cinématographe selon Gérard Blain

Plus de livres de Michel Cieutat

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques