Caroline sur son banc

C'est Pas Dieu Possible !

– La justice et la vengeance, cela fait deux. Nous ne sommes pas payés pour assouvir des haines personnelles mais pour défendre la justice. Je regrette que vous ayez semblé l'oublier.Le commissaire ouvrit la porte du bureau :– Jorasse !Au policier qui se présentait, il ordonna :– Prenez ma voiture et reconduisez Mademoiselle chez elle, rue Chazière. À la personne entre les mains de laquelle vous la remettrez, vous direz que Mlle Fulvie Sancourt ne doit quitter Lyon sous aucun prétexte et sans mon autorisation. C’est bien compris ?– Compris, monsieur le Commissaire.– Alors, filez !Lorsqu’elle fut partie, B.B., avant de quitter à son tour le bureau de son adjoint, crut bon de remarquer :– Si cette fille-là a tué quelqu’un, je veux bien manger mon chapeau !(Club des Masques # 215, Les Maîtres du roman policier, de l’aventure et du mystère !).

Félicité de la Croix-Rousse

Curieux client que ce pensionnaire du New Fashionable, miteux hôtel de Soho. Pour Sam, le propriétaire, pas de doute que ce soit un drogué. Et Sam, qui arrondit ses fins de mois en vendant des stupéfiants, voit déjà en lui une source de revenus supplémentaires.Seulement le client n'est autre que l'inspecteur Pollard, qui mène son enquête pour remonter des petits revendeurs au gros bonnet : Jack Duncan, soupçonnet-on, propriétaire d'un cabaret voisin.Victime d'une tuerie commandée par Duncan, Pollard ne terminera pas son enquête. Mais on ne désarme pas si vite à Scotland Yard. Le superintendant Boyland arrivera à ses fins avec l'aide d'un faux éleveur de moutons écossais - moins naïf qu'il n'en a l'air, mais encore assez pour tomber amoureux.

On se Reverra Petite

Joyeux Noel, Tony !

Chant Funebre Pour Un Gitan

Francesco Henarès, inspecteur de police à Corogne, ne recule jamais devant ce qu'il estime être son devoir, fût-ce au mépris de la loi, car il considère que les juges sont trop indulgents. Mais cette conception de la justice ne va-t-elle pas l'entraîner trop loin quand, pour avoir ridiculisé en public Rafael Hernandez, un jeune truand, celui-ci décide de se livrer à une expédition punitive chez l'inspecteur ? Comment Henarès va-t-il procéder pour appliquer la loi du talion et punir ces criminels sans les livrer à la justice et sans pour autant se salir les mains ? C'est toute l'histoire de ce roman à la fois truculent et cruel.

La Haine est ma compagne

Όταν η Ρουθ Τράκσμορ, η όμορφη προσωπάρχης της φίρμας "Γούλβερτον" στην Όξφορντ Στρητ, έβλεπε, καθημερινά, πάνω στο γραφείο της αυτό το όμορφο μπουκέτο λουλούδια, μέσα στο βάζο από πορσελάνη του Ντούλτον, ούτε καν φανταζόταν πως "δράστης" μπορούσε να είναι ο σερ Άρτσιμπαλντ Λώντερ, γενικός επιθεωρητής των αντιπροσώπων της εταιρείας σε όλο τον κόσμο. Κι' αυτό γιατί ο σερ Άρτσιμπαλντ, μη ξεχνώντας στιγμή πως έφερε στους ώμους του τον τίτλο του βαρωνέτου, έμοιαζε περισσότερο με ένα ανδρείκελο ανδρικής μόδας, παρά με ανθρώπινο πλάσμα που κρύβει μέσα του αποθέματα τρυφερότητας. Αποφασισμένη να ζητήσει μιαν ικανοποιητική εξήγηση, η νέα γυναίκα δε δίστασε να παρουσιαστεί στο γραφείο του, όπου ο σερ Άρτσιμπαλντ, ταραγμένος και υπέρυθρος, αναγκάστηκε να της ομολογήσει τα τρυφερά του αισθήματα. Η Ρουθ Τράκσμορ, που έβλεπε σ' αυτόν τον δεσμό να εκπληρώνονται όλες της οι φιλοδοξίες, δεν απέκρουσε τον σερ Άρτσιμπαλντ, που, ωστόσο, ζήτησε πρώτα να συμβουλευτεί τη μαμά του. Η Λαίδη Λώντερ τη δέχτηκε στο Μπλούσμπερυ και ο γάμος έγινε λίγο αργότερα με την πρέπουσα επισημότητα.Όμως, υπάρχει κάποιο μυστικό ανάμεσα στο νέο ζευγάρι που η Ρουθ αναβάλει συνεχώς να αποκαλύψει στο σύντροφό της. Ενώ εκείνος κάνει όνειρα για ένα ταξίδι στο Παρίσι, η ίδια συλλογίζεται τον συνταγματάρχη Τζέημς Χέρμπερτ Στόκνταίηλ που, σίγουρα, θα έχει άλλη γνώμη. Έτσι αναγκάζεται να φανερώσει στον σερ Άρτσιμπαλντ -που με τίποτα δεν πείθεται- πως είναι πράκτορας του Μ15 κι' ότι της έχουν αναθέσει μια αποστολή στη Βιέννη. Ο σερ Άρτσιμπαλντ αναγκάζεται να την ακολουθήσει στην παλιά Αυστριακή πρωτεύουσα, όπου τα φαιδρά του καμώματα, αιτία συνεχών παρεξηγήσεων, θα αναγκάσουν τη νέα γυναίκα να μετανοιώσει πικρά για το γάμο αυτό που τόσο ασυλλόγιστα δέχτηκε!

Caroline sur son banc

Plus de livres de Charles Exbrayat

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques