Dans l'État le plus libre du monde

A CULT MASTERPIECE—THE ADVENTURE NOVEL THAT INSPIRED JOHN HUSTON'S CLASSIC FILM, BY THE ELUSIVE AUTHOR WHO WAS A MODEL FOR THE HERO OF ROBERTO BOLAÑO'S 2666 
  

  
Little is known for certain about B. Traven. Evidence suggests that he was born Otto Feige in Schlewsig-Holstein and that he escaped a death sentence for his involvement with the anarchist underground in Bavaria. Traven spent most of his adult life in Mexico, where, under various names, he wrote several bestsellers and was an outspoken defender of the rights of Mexico's indigenous people. First published in 1935, The Treasure of the Sierra Madre is Traven's most famous and enduring work, the dark, savagely ironic, and riveting story of three down-and-out Americans hunting for gold in Sonora.

Le Trésor de la Sierra Madre

Rozo Blanka estas la belsona nomo de indighena komunumo en Meksiko, chirkau kiu oni drilas pro nafto; sed tio shajne ne tre influas la pacajn nepatriarkajn rilatojn de la indighenoj en la haciendo. Sed tiam estas murdita la posedanto de la indighena komunumo, kiu ne komprenas sin kiel posedanto de la haciendo, sed nur kiel admininistranton de la komunumo. Kaj estas Chaney C. Collins, prezidanto de la Condor Oil Company, kiu alpropriigas la haciendon per neleghaj trompaj metodoj. 

La romano, kiun publikigis unuafoje la librogildo Gutenberg en Germanio en la jaro 1929 en la germana lingvo, estas la unua moderna romano, kiu priskribas precize la kunpushighon inter kapitalismo kaj agrarekonomio kiel la tielnomatan "clash of cultures", char li reduktas la kompleksecon de la kapitalismo en la romano je alterna ludo inter la aktiva naftomagnata protagonisto Collins kaj la pasiva kamparana antagonisto Hacinto Yanyez, kiu estas la adminstranto de la haciendo Rozo Blanka. La romano montras la personajn kauzojn kaj la sociajn cirkonstancojn de ilia agado en la tielnomata "mashino moderna tempo", en kiu la homoj estas nur shakfiguroj, ja ech malpli, char la shakfiguroj lau B. Traven ja almenau scias, ke ili estas shakfiguroj. 

Por B. Traven tiu konflikto entenas multe pli ol nur la moralan konflikton inter bonuloj kaj malbonuloj, sed la antagonismon inter urbanoj kaj kamparanoj, inter financkapitalismo kaj agrarekonomio, por B. Traven tio estas efektiva, ja esenca kontraudiro, kiu skuas je la fundamentoj kaj kolonoj de nia nuna mondo. Kaj tiu kontraudiro ankorau tute ne estas elbatalita, kiel oni facile povas ekkoni ankau per la milito inter Ukrainio kaj Ruslando, jen kontraudiro, kiu ankoraufoje decide pliakrigas tiun konflikton kaj kondukas la malsaton en la mondo en novajn timigajn dimensiojn, char la finfrazo de la romano estas plu plene valida por naftomagnatoj: Kial interesu nin la homoj? Grava estas nur la nafto.

Au por diri ghin ech pli ghenerale: grava estas nur la mono. Ambau samtempe, kaj la monsistemo kaj la homoj, ne povas gajni. Kaj tial la homoj plu falas, dum la profitoj kreskas.

Rozo Blanka

B. Traven sub tiu pseudonomo prezentis sin je la la unua fojo en la jaro 1926 per la romano "La Mortula Shipo". Jam tiam li rifuzis informojn pri sia biografio. Traven skribis al sia eldonisto: "Se la homo ne rekoneblas en siaj verkoj au la homo au la verko taugas nenion."

La marista romano estas tute libera de marromantiko, sed plena de spirrabaj aventuroj. Traven rakontas tute memkonscie kaj parte tre gaje, sed kun socie akuzanta forto pri neimageblaj travivajhoj de homoj el la tuta mondo, kiuj perdis kun siaj identigiloj ankau sian nomon, sian patrion, ja sian vivorajton antau la nova dio nomata: "Shtato" La mortulaj shipoj estis iliaj lastaj rifughejoj. 

La usona maristo Gale, unu el la senpasportaj herooj de la romano, retrovis sin post longa vico de nelibervolaj aventuroj en kelkaj landoj de Europo fine sur la mortula shipo "Jorike". Antaue preskau glitis la fishkaptilo elmane de Gale, kiam li ekvidis la terure aspektantan Jorike je la unuua fojo sur hispana kajo. 

Sed pro marista supersticho li fine lasis dungi sin sur la stranga Jorike. Kiel subhejtisto li estas destinita perei kun la tuta maristaro por esti la predo de la sharkoj, por ke la asekurpremio ne estu minacata pro atestantoj. Sed atendis ilin ankorau kelkaj inferecaj submondaj semajnoj sur Jorike; dum kiuj Gale kaj la maristaj kamaradoj estas senkompate ekspluatataj, ghis kiam la maro fine voris la mortulan shipon - evidente pro kompato kaj nauzo.

Tamen Gale kaj ties kamarado Koslovski, kiel ununuraj, transvivis - kaj post kiam oni shanhajis ilin unuope, ili revidis sin sur tute nova belaspekta "bankuvo", kiu tute ne aspektis kiel mortula shipo, kaj kiu havis la pompan nomon "Imperiestrino de Madasgaskaro"; sed estis miskonstruo kaj tiel do tuj dekomence destinita por sinki maren, por ke la kompanio povu enkasigi la grasan, abundan asekurpremion.

Chu Gale kaj Koslovski transvivis ankau tiun novan mortulan "keston"? Kio farighis el Stansilav? Bonvolu eltrovi tion mem! Vi legos majstroverkon de la mondoliteraturo, kiu vin certe amuzos kaj fascinos, sed eble ankau pripensigos, kaj kondukos al tute novaj mondkonceptaj horizontoj. 

 La traduko entenas krom la romano du enkondukojn, unu el ili de B. Traven mem kaj la alia de la tradukinto, krome Maristan Terminaron, Glosaron kaj detalajn, pliprofundigajn rimarkojn pri la chapitroj, pri la verkisto, pri literaturo kaj verkistoj, kiuj influis la verkon de B. Traven. 

 La tradukinto estas Hans-Georg Kaiser.

La Mortula Shipo - Historio de usona maristo

Le bateau de Gérard Gale a quitté le port d'Anvers sans lui. Commence alors pour ce marin américain une odyssée à travers l'Europe des années 1920. Sans papiers, sans argent, il n'est plus rien, n'existe plus, chaque pays tente de se débarrasser de lui en lui faisant passer la frontière la plus proche en douce. Il s'embarque finalement sur la Yorikke, un vaisseau fantôme, un " vaisseau des morts ", cercueil flottant voué au naufrage pour que l'armateur puisse toucher la prime d'assurance, et toujours assez bon, tant qu'il tient l'eau, pour se livrer à tous les trafics. Il y connaîtra l'enfer. Premier roman de B. Traven, publié en Allemagne en 1926, Le Vaisseau des morts (proposé ici dans une nouvelle traduction, enfin intégrale) dénonce capitalisme et inégalités sociales sans fausse candeur. Si le burlesque l'emporte dans les premières pages, le réalisme s'impose bientôt pour décrire les conditions d'existence de ceux qui, dépouillés de tous leurs droits, morts vivants, acceptent les indignités les plus scandaleuses, sans pourtant cesser d'espérer.

Le Vaisseau des morts

Mort au Mexique en 1969, l'homme qui se faisait appeler B. Traven prétendait " qu'un écrivain ne devait pas avoir d'autre biographie que ses livres ".Si on en sait un peu plus aujourd'hui sur l'auteur du Trésor de la Sierra Madre, c'est à le lire qu'on trouvera le mot de l'énigme.Une énigme telle qu'Albert Einstein quand on lui demandait quel livre il emporterait sur une île déserte répondait " n'importe lequel pourvu qu'il soit de Traven ".A cet hommage, des millions de lecteurs à travers le monde ont répondu en faisant du plus mystérieux des écrivains l'un des plus populaires.

Le trésor de la Sierra Madre

C'est d'un conte folklorique allemand, La Mort marraine, à peine enjolivé par les frères Grimm (ici reproduit en annexe), que le romancier B. Traven (1882-1969) a tiré Macario en 1950, transposant la fable morale au Mexique, en un temps où cette vaste contrée se nommait Nouvelle-Espagne et gémissait sous le joug colonial. Un petit bijou oublié de l'auteur du Trésor de la Sierra Madre.

Macario - Le Troisième Convive

Rosa Blanca est le nom d'une hacienda, propriété de l'Indien Hacinto Yanez. À ses yeux, elle est la propriété de ceux qui y ont vécu, y vivent, ou y vivront : plus que le propriétaire, il en est le gardien, et il ne peut - ni ne veut - donc la vendre. Mais nous sommes au Mexique dans les années 1920, après la chute de la dictature de Porfirio Diaz, et la compagnie pétrolière américaine Condor Oil Company. qui possède déjà tous les champs pétrolifères alentour, veut à tout prix mettre la main sur l'hacienda pour en exploiter les gisements.Avec l'ironie et l'humour noir qui le caractérisent, B. Travers nous raconte pourquoi Mr Collins, le président de la compagnie tient tant à ce domaine, et comment il va s'y prendre pour arriver à ses fins. Rosa Blanca a été porté à l'écran en 1961 par le cinéaste mexicain Roberto Gavaldon.

Rosa Blanca

On trouvera dans ce petit livre deux textes de B. Traven (1882-1969) traduits de l'allemand par Adèle Zwicker.

Le premier  Le Gros Capitaliste  est la version française de Der Groindustrielle, nouvelle extraite du recueil Der Banditendoktor ; on en connaissait une version publiée sous le titre Chaîne de montage, mais traduite de l'américain. Le second  Administration indienne et démocratie directe  est tiré de Regierung, publié en France sous le titre incongru de Indios, également dans une traduction de l'anglais.

Paraboles littéraires et politiques, ces nouvelles permettent une première entrée dans l'oeuvre de l'auteur du Trésor de la Sierra Madre et complètent la biographie de Rolf Recknagel, B. Traven, romancier et révolutionnaire reprise en poche par Libertalia en novembre 2017.

Traven est l'auteur de La Révolte des pendus, Le Trésor de la Sierra Madre, Le Vaisseau des morts et L'Armée des pauvres.Pour suivre la trace du célèbre anonyme, se reporter à la biographie de Rolf Recknagel, B. Traven, romancier et révolutionnaire (B. Traven, Beiträge zur Biografie), traduite par Adèle Zwicker, éditée par L'Insomniaque en 2009, reprise en poche par Libertalia en 2017.

Dans l'État le plus libre du monde

Plus de livres de B. Traven

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques