Ce volume contient :D'un château l'autreNordRigodon.Appendices : Louis-Ferdinand Céline vous parle - Entretien avec Albert Zbinden.Ces trois romans qui n'en font presque qu'un seul peuvent à plus d'un titre être tenus pour une œuvre importante. En choisissant d'évoquer à sa manière ce qu'il avait vu et ce qu'il avait vécu dans l'Allemagne de 1944-1945, nul doute que Céline n'ait été conscient d'être l'un des seuls que sa sensibilité, son imagination et son style mettaient à même de donner une existence littéraire à cette apocalypse.

Romans, tome II: D'un château l'autre / Nord / Rigodon

ლუი ფერდინანდ სელინი გასული საუკუნის 30-იან წლებში გამოჩნდა სამწერლო ასპარეზზე. რომანმა „მოგზაურობა ღამის დასალიერში“ მას დიდი წარმატება მოუტანა, მაგრამ ასე დიდხანს არ გაგრძელებულა. რამდენიმე გამოქვეყნებულმა პამფლეტმა სელინს ანტისემიტისა და რასისტის რეპუტაცია კარგა ხნით დაუმკვიდრა ევროპაში. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ კოლაბორაციონიზმის ბრალდებით გასამართლებული სელინი იძულებული გახდა ემიგრაციაში წასულიყო და მხოლოდ რამდენიმე წლის შემდეგ დაბრუნდა საფრანგეთში. აღიარება კი სიკვდილის წინ დაწერილმა რომანებმა მოუტანა.„მოგზაურობა ღამის დასალიერში“ გასული საუკუნის ყველაზე რევოლუციურ ნაწარმოებადაა მიჩნეული. ეს არის გლობალიზაციის ეპოქის ერთ-ერთი პირველი წიგნი რომელმაც თითქმის ნახევარი საუკუნით დაასწრო თავად ამ ეპოქის დადგომას. რომანის მთავარი გმირი, რომელიც მთელ სამყაროში მოგზაურობს, ერთგვარად ულისეს პირდაპირი შთამომავალია, რომელიც სისასტიკით აღსავსესამყაროში ცხოვრობს. მოგზაურობისას ის ხვდება ადამიანებს, რომლებიც ცდილობენ მოკლან ან ჭკუიდან შეშალონ სხვები. სელინი ყვება საზარელ ისტორიებს. იგი ამბობდა: “იმიტომ ვწერდი რომანებს, რომ მათი წაკითხვა შეუძლებელი ყოფილიყო“. და მიუხედავად ამისა ფერდინანდ სელინის ნაწარმოებებს მაინც ყველა კითხულობს, რადგან რომანის „მოგზაურობა ღამის დასალიერში“ იდეა დღესაც აქტუალურია – ადამიანები ცდილობენ ამ პატარადედამიწაზე გადაირჩინონ თავი ღმერთის დახმარების გარეშე, იმ ღმერთისა, რომელიც, როგორც თავად სელინი აღნიშნავდა უგზავნის მათ სიღარიბეს, ომებს და ტექნიკურ პროგრესს და არავინ იცის, რატომ ხდება ასე.

მოგზაურობა ღამის დასალიერში

Louis-Ferdinand Celine's revulsion and anger at what he considered the idiocy and hypocrisy of society explodes from nearly every page of this novel. Filled with slang and obscenities and written in raw, colloquial language, Journey to the End of the Night is a literary symphony of violence, cruelty and obscene nihilism. This book shocked most critics when it was first published in France in 1932, but quickly became a success with the reading public in Europe, and later in America where it was first published by New Directions in 1952. The story of the improbable yet convincingly described travels of the petit-bourgeois (and largely autobiographical) antihero, Bardamu, from the trenches of World War I, to the African jungle, to New York and Detroit, and finally to life as a failed doctor in Paris, takes the readers by the scruff and hurtles them toward the novel's inevitable, sad conclusion.

Voyage au bout de la nuit

Trois volumes vendus ensemble sous étui illustré

Voyage au bout de la nuit ; coffret

Mon cher Éditeur et ami,Je crois qu'il va être temps de nous lier par un autre contrat, pour mon prochain roman « RIGODON »... dans les termes du précédent sauf la somme – 1 500 NF au lieu de 1 000 – sinon je loue, moi aussi, un tracteur et vais défoncer la NRF, er pars saboter tous les bachots!Qu'on se le dise!Bien amicalement votreDestouchesDe l'envoi du manuscrit de Voyage au bout de la nuit en 1931 à cette dernière missive adressée la veille de sa mort, ce volume regroupe plus de deux cents lettres de l'auteur aux Éditions Gallimard et réponses de ses interlocuteurs. Autant d'échanges amicaux parfois, virulents souvent, truculents toujours de l'écrivain avec Gaston Gallimard, Jean Paulhan « L'Anémone Languide » et Roger Nimier, entre autres personnages de cette « grande partouze des vanités » qu'est la littérature selon Céline.

Lettres à La NRF : 1931-1961

Le premier et le plus célèbre roman de Céline, le Voyage au bout de la nuit, est une geste contemporaine dont le héros, Ferdinand Bardamu, issu de la petite bourgeoisie faubourienne, nous emporte avec lui jusqu'au bout de ses expériences. De la Première Guerre mondiale aux prémices de la Seconde, on suit son chemin hasardeux en Afrique, aux États-Unis, dans la banlieue parisienne, à Toulouse...Publié en 1932, le Voyage au bout de la nuit obtint le prix Renaudot et fut accueilli comme un grand événement littéraire.

Seule oeuvre théâtrale écrite et publiée par Céline, L'Église constitue en quelque sorte une répétition générale du Voyage au bout de la nuit. L'Église, bien que publiée en 1933, un an après le Voyage, avait été écrite en 1926. Et déjà le protagoniste s'appelle le docteur Bardamu. 
Dans L'Église, le ton, bien que nouveau, n'a pas encore la force torrentielle que l'on connaît. La langue classique se heurte encore au parler populaire qui s'épanouit en quelques monologues très céliniens. 
L'action se déroule en Afrique, dans une petite résidence française, puis aux États-Unis dans les coulisses d'un music-hall new-yorkais, ensuite à Genève au siège de la Société des Nations et enfin dans la banlieue parisienne, dans un bistrot transformé en clinique au dernier acte. Les thèmes céliniens apparaissent au hasard des situations : le mépris des coloniaux ambitieux et médiocres, l'impuissance de l'homme devant la souffrance et la mort, le besoin de beauté et d'harmonie, l'amour des gens simples et des enfants. 
Ferdinand Bardamu apparaît comme un être vaincu d'avance par la fatalité et le cynisme général, essayant de survivre dans l'ombre. Comme le dit un des personnages : Bardamu est un garçon sans importance collective. C'est tout juste un individu. Sartre mettra cette phrase en épigraphe à La Nausée. 
Le grand intérêt que suscite L'Église est d'être une des toutes premières oeuvres de Céline et de contenir en germe les éléments qui permettront de situer son auteur à côté de Faulkner et de Joyce.

L'Église. Comédie en cinq actes

Les Critiques de Notre Temps

Louis-Ferdinand Celine (1894-1961) is best known for his early novels "Journey to the End of the Night" (1932)--which Charles Bukowski described as the greatest novel of the past 2,000 years--and "Death on the Installment Plan" (1936), but this delirious, fanatical "biography" predates them both. The astounding yet true story of the life of Ignacz Semmelweis provided Celine with a narrative whose appalling events and bizarre twists would have lain beyond credibility in a work of pure fiction. Semmelweis, now regarded as the father of antisepsis, was the first to diagnose correctly the cause of the staggering mortality rates in the lying-in hospital at Vienna. However, his colleagues rejected both his reasoning and his methods, thereby causing thousands of unnecessary deaths in maternity wards across Europe. This episode, one of the most infamous in the history of medicine, and its disastrous effects on Semmelweis himself, are the subject of Celine's semi-fictional evocation, one in which his violent descriptive genius is already apparent. The overriding theme of his later writing--a caustic despair verging on disgust for humanity--finds its first expression here, and yet he also reveals a more compassionate aspect to his character. "Semmelweis" was not published until 1936, after the novels that made Celine famous. "It is not every day we get a thesis such as Celine wrote on Semmelweis!" wrote Henry Miller of this volume.

Romans, tome II: D'un château l'autre / Nord / Rigodon

Résumé

Plus de livres de Louis-Ferdinand Céline

Critiques

Ce livre n'a pas encore de critiques